21 november 2022
Dubbele vervreemding
Wanhopig roept ze door de telefoon: ‘Jij begrijpt me ook niet! Dit is dus precies de vervreemding die ik steeds heb. Ik denk dat mijn verhaal te heftig is. Niemand begrijpt het.’ Ik ben er stil van. En dan zegt ze: ‘Ik heb toevallig gezien dat je ook nog iets doet met hoogbegaafdheid. Ik heb ooit een test gedaan. Zou die vervreemding ook daar iets mee te maken kunnen hebben?’
En dan begint het gesprek toch nog te stromen. Alsof we bij een belangrijke bron gekomen zijn. Een bron die eerder niet is gezien en erkend. Ze was overtuigd dat de vervreemding komt door wat haar is aangedaan. En dan ineens de ontdekking: misschien komt de vervreemding ook nog door iets anders. Doordat ze een snelle, gevoelige en creatieve denker is, die daardoor vaak aansluiting mist bij anderen.
Je voelt dat iets niet klopt, dat je verbinding mist, dat je niet begrepen wordt. En ja, je hebt iets heftigs meegemaakt, je hebt misschien een diagnose en daardoor ben je anders. En alles wat er mis is, alles waar je last van hebt, schrijf je hieraan toe. Maar het zou ook nog kunnen zijn dat die vervreemding ook nog een andere oorzaak heeft: hoogbegaafdheid. Eindelijk valt er iets op z’n plaats.
Zo heb ik ook lang gedacht dat ik anders was omdat mijn vader vroeg is overleden. Niemand kon dat begrijpen. Ik voelde op school vaak geen aansluiting. Ik had andere interesses. Ik was verlegen en onzeker, vond veel grapjes niet grappig. En dat alles heb ik toegeschreven aan wat me is overkomen. Pech gehad, dus.
Wat was het een ontdekking toen ik mezelf begon te zien als gevoelige, snelle en creatieve denker. Vanuit dit perspectief voelt de vervreemding heel anders en geeft ineens ook heel veel kracht.
Je kijk met andere ogen naar jezelf. Je zelfbeeld wankelt en verschuift. Dat is bevrijdend. Je ontdekt een nieuwe bron, iets wat je eerder niet hebt gevoeld en erkend. Zo word je een stuk completer, een stuk ‘heler’. Dat is posttraumatische groei.
Het completer worden brengt vaak ook rouw met zich mee om de jaren dat je dit stuk van jezelf niet hebt gezien en anderen het niet hebben gezien. Een complex en spannend proces.